Jeżeli ktoś nie ma do czynienia ze spawaniem, albo spawa raz na pewien czas, to tak naprawdę nie ma pojęcia, że istnieje jego wiele sposobów. To nie jest zbytnio ważne dla przeciętnego człowieka, jednak kiedy zaczynamy się tym zajmować coraz częściej, to powinniśmy poznać najbardziej powszechne techniki. Szczególnie w dziedzinie typu spawanie konstrukcji stalowych. Jakie są?

Początkowo warto poznać spawanie łukowe elektrodą otuloną. Jest to również określane jako metoda MMA. Jest to najbardziej znana i najbardziej powszechna metoda spawania łukowego. W takiej metodzie stosowana jest elektroda otulona, złożona jest ona z metalowego rdzenia, który pokryty jest sprasowaną otuliną. Między końcem elektrody a spawanym materiałem tworzy jest łuk elektryczny. Zajarzenie łuku ma charakter kontaktowy, dzieje się tak przez dotknięcie końca elektrody do materiału spawanego. Elektroda więc topi się, natomiast krople stopionego metalu elektrody przenoszone są poprzez łuk do płynnego jeziora spawanego metalu.

Dzięki temu może się wytworzyć spoina. Spawacz dosuwa elektrodę w miarę jej stapiania do spawanego przedmiotu, dzięki temu może utrzymać łuk o ustalonej długości i jednocześnie przesuwać jej topiący się koniec wzdłuż linii spawania. Inną metodą spawania jest metoda TIG. Na czym to polega? Łuk elektryczny jest zainicjowany poprzez potarcie elektrodą wolframową w spawany materiał. Inny sposób jest bezdotykowy, a ma to miejsce za sprawą działaniu układu jonizatora – doczytaj takim spawaniu uchwyt spawalniczy pchany jest jedną ręką, podczas kiedy druga podaje materiał dodatkowy, czyli pręt. Ręczne podawanie spoiwa ma charakter przerywany, więc wymaga określonej wprawy. Po wstępnym nagrzaniu materiału nieruchomym uchwytem spawacz musi dosunąć pręt w jeziorko, żebypręt (dodatkowe info)lszej kolejności go odsunąć i dosunąć łuk w kierunku spawania. Interesująca i pomocna jest również technika MIG/MAG. Zajarzenie łuku ma miejsce po naciśnięciu przycisku na uchwycie spawalniczym. Ma ono charakter kontaktowy.

Wysuwający się drut z konkretną prędkością stapia się, a przy pomocy zjawiska samoregulacji długość łuku jest w stanie pozostać na określonym poziomie. Po rozpoczęciu spawania warto uchwyt spawalniczy przemieszczać równomiernie wzdłuż spoiny. Powinniśmy obserwować kształt spoiny, trzymać stałą pozycję oraz odległość uchwytu od spawanego przedmiotu – doczytaj. Spawacz powinien przez ten okres koncentrować się na wytworzeniu prawidłowej spoiny, ponieważ moment nieuwagi jest w stanie spowodować powstanie błędów. Jeżeli tak się stanie, powinniśmy przerwać spawanie, a później je wznowić.