Od starożytności ludzie zwykli ozdabiać swoje ciała świetlistymi skałami a także metalami. Złoto, diamenty, ale i także różnobarwne szkło stanowiło świetny sposób na zwrócenie na siebie uwagi, poprawienie aparycji, a także poinformowanie o statusie społecznym. Na autentyczne kamienie szlachetne mogli pozwolić sobie tylko władcy jak i również przedstawiciele wyższej szlachty i kapłani. Znajdywano dla nich więcej przeznaczeń, niż współcześnie. Diamenty oraz rubiny umieszczano nie tylko w biżuterii, lecz też w naczyniach, meblach i wielu innych rzeczach. Wielokrotnie bogato zdobione dobra tylko na pozór miały pełnić funkcje inne, niż dekoracyjne. Na przykład w siedemnastym wieku każdy bogacz posiadał przynajmniej jeden bogato zdobny nautilus – rodzaj kielicha wykonanego z muszli. Posiadały one najrozmaitsze formy, rzadko jednak stanowiły odpowiednie naczynie na wino. Picie z nich było niewygodne, natomiast stanowiły doskonałą ozdobę stołu.
W dwudziestym pierwszym stuleciu kamienie szlachetne takie jak diament, bądź szafir to istotny budulec w budowie precyzyjnych maszyn. Ich wyjątkowe własności powodują, że inżynierzy znajdują dla nich rozległe zastosowanie w konstrukcji rozmaitych urządzeń. Diamenty aktualnie stanowią najpopularniejszy kamień w jubilerstwie, jednak używa się ich nawet przy badaniach nad cząstkami elementarnymi. Rzadki aleksandryt potrzebny jest w budowie statków kosmicznych i aparatury potrzebnej w pomiarach kosmicznych. Tak jak diament używany jest również w laserach. Bursztyn znajduje obszerne zastosowanie zważywszy na swe znane od wieków właściwości zdrowotne. Stosowany jest w terapii chorób tarczycy i gardła. Jak widać kamienie szlachetne to coś więcej niż przyciągające wzrok błyskotki, ale również znaczący budulec różnorakiego typu sprzętu, a nawet medykamentów – .